- ψυχά
- ψῡχά (-ᾷ, -άν, -ά, -άς.)a soul that lives on after death. “κέλεται γὰρ ἑὰν ψυχὰν κομίξαι Φρίξος” P. 4.159
Κασσάνδραν πολιῷ χαλκῷ σὺν Ἀγαμεμνονίᾳ ψυχᾷ πόρεὐ Ἀχέροντος ἀκτὰν παρ' εὔσκιον νηλὴς γυνά P. 11.21
ὦ Μέγα, τὸ δ' αὖτις τεὰν ψυχὰν κομίξαι οὔ μοι δυνατόν N. 8.44
ψυχὰν Ἀίδᾳ τελέων οὐ φράζεται δόξας ἄνευθεν I. 1.68
ἐς τὸν ὕπερθεν ἅλιον κείνων ἐνάτῳ ἔτει ἀνδιδοῖ ψυχὰς πάλιν, ἐκ τᾶν βασιλῆς ἀγαυοί αὐξοντ (v. l. ψυχάν: sc. Φερσεφόνα) fr. 133. 3.b lifeἀτυζόμενοι ψυχὰς βάλον O. 8.39
ἐν πολέμῳ τόξοις ἀπὸ ψυχὰν λιπὼν P. 3.101
ἀγχομένοις δὲ χρόνος ψυχὰς ἀπέπνευσεν μελέων ἀφάτων (sc. of the serpents) N. 1.47c in general, soul, spirit, heartἀπὸ πάμπαν ἀδίκων ἔχειν ψυχάν O. 2.70
τλάμονι ψυχᾷ παρέμειν P. 1.48
“οὐκέτι τλάσομαι ψυχᾷ γένος ἁμὸν ὀλέσσαι” P. 3.41μή, φίλα ψυχά, βίον ἀθάνατον σπεῦδε P. 3.61
ἃν περὶ ψυχὰν ἐπεὶ γάθησεν P. 4.122
κτεάνων ψυχὰς ἔχοντες κρέσσονας ἄνδρες N. 9.32
χερσὶ καὶ ψυχᾷ δυνατοί N. 9.39
μορφὰν βραχύς, ψυχὰν δ' ἄκαμπτος I. 4.53
d frag. ]ψυχαν κενεω[ν fr. 140a. 55 (29).
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.